Best books online Library

Produced by Sophia Canoni. First two corrections by George Canonis




Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic.
The spelling of the book has not been changed otherwise. Bold words
have been included in &&. Words in italics have been included in _.

Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε
μονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ως έχει.
Λέξεις με έντονους χαρακτήρες έχουν συμπεριληφθεί σε &&. Λέξεις με
πλάγιους χαρακτήρες έχουν συμπεριληφθεί σε _.



ΤΡΑΓΩΔΙΑI
ΣΑΙΚΣΠΕΙΡΟΥ


ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ,
EΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΠΕΡΡΗ.



ΣΑΙΚΣΠΕΙΡΟY
ΤΡΑΓΩΔIΑΙ



ΕΚ TΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟY ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕIΣΑI
YΠO
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΙΚΕΛΑ.



ΜΕΡΟΣ Β'.
ΟΘΕΛΛΟΣ

ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΕΠΑΣΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΑΙ
ΚΑΙ
ΕΚΔΟΤΑΙ
ΕΝ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
1876




ΟΘΕΛΛΟΣ,
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ,
ΤΡΑΓΩΔΙΑ. (1)

ΤΑ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ.
ΟΘΕΛΛΟΣ, ο Μαύρος της Βενετίας.
ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ, πατήρ της Δυσδαιμόνας.
ΚΑΣΙΟΣ, υπασπιστής.
ΙΑΓΟΣ, σημαιοφόρος.
ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ, ευγενής Βενετός.
Ο ΔΟΓΗΣ της Βενετίας.
ΑΡΧΟΝΤΕΣ γερουσιασταί.
ΜΟΝΤΑΝΟΣ, διοικητής της Κύπρου.
ΑΡΧΟΝΤΕΣ Κύπριοι.
ΓΡΑΤΙΑΝΟΣ, αδελφός του Βραβαντίου.
ΛΟΔΟΒΙΚΟΣ, συγγενής του Βραβαντίου.
ΝΑΥΤΑΙ.
ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΣ, υπηρέτης του Οθέλλου.
ΚΗΡΥΞ.
ΔΥΣΔΑΙΜΟΝΑ, σύζυγος του Οθέλλου.
ΑΙΜΙΛΙΑ, σύζυγος του Ιάγου.
ΒΙΑΓΚΑ, εταίρα.

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΑΡΧΟΝΤΕΣ, ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ, ΜΟΥΣΙΚΟΙ,
ΥΠΗΡΕΤΑΙ, ΝΑΥΤΑΙ, Κ.Τ.Λ.

Η σκηνή κατά μεν την πρώτην πράξιν εν Βενετία,
μετέπειτα δ' εν Κύπρω.


ΟΘΕΛΛΟΣ,
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ,
ΤΡΑΓΩΔΙΑ. (1)




ΠΡΑΞΙΣ ΠΡΩΤΗ




ΣΚΗΝΗ Α'.



Οδός εν Βενετία.
Εισέρχονται ο ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ και ο ΙΑΓΟΣ.

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Να μη μου δώκης είδησιν! (2) Δεν το 'λεγα ποτέ μου,
εσύ, που είχες πάντοτε πουγγί σου το πουγγί μου,
δεν το 'λεγα ότι εσύ μπορούσες να το ξεύρης!

ΙΑΓΟΣ
Πλην δεν μ' ακούεις. Αν ποτέ μ' επέρασ' απ' τον νουν μου,
να στραβωθώ!

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Και μ' έλεγες ότι του έχεις έχθραν!

ΙΑΓΟΣ
Κι' αν είπα ψεύμα, πτύσε με· — Επήγαν τρεις τρανοί μας
και τον επαρακάλεσαν, και είπαν να με κάμη
υπασπιστήν· και μα το Ναι! ηξεύρω πως τ' αξίζω!
Κ' εκείνος ούτε πείθεται, ούτε σκοπόν αλλάζει,
αλλά τους προφασίζεται το ένα και το άλλο,
με ύφος στρατιωτικόν και λόγια φουσκωμένα,
και τέλος τους το έκοψε τους καλοθελητάς μου,
διότι λέγει, έ κ λ ε ξ α ε γ ώ υ π α σ π ι σ τ ή ν μου!
Ποιος είν' αυτός που έκλεξε; Λογαριαστής μεγάλος!
Κάποιος Μιχάλης Κάσιος από την Φλωρεντίαν,
που δια 'μάτια γυναικός πουλεί και την ψυχήν του!
Ένας, που στράτευμα ποτέ 'ς τον πόλεμον δεν είδε,
ούτε γνωρίζει τι θα πη παράταξις εις μάχην.
Αν ήναι διά γράμματα, κι' αν φθάνουν τα βιβλία,
τότε ας κάμωμεν στρατόν από Καλαμαράδες!
'ς τα λόγια είν' η τέχνη του· την πράξιν πού την ηύρε;
Και όμως επροτίμησεν εκείνον να εκλέξη,
κ' εγώ, που επολέμησα μαζή του τόσα χρόνια
και μ' είδε με τα 'μάτια του 'ς την Ρόδον, κ' εις την Κύπρον,
κ' εις άλλους τόπους χριστιανών κι' απίστων, εγώ πρέπει
ν' ακούω τας διαταγάς του κυρ καταστιχάρη,
που 'ξεύρει Δ ο ύ ν αι και Λ α β ε ί ν, διότι αυτός είναι
του στρατηγού υπασπιστής, κ' εγώ ... σημαιοφόρος!

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Μα τον Θεόν! καλλίτερα να ήμουν δήμιός του.

ΙΑΓΟΣ
Υπομονή! Αυτό θα 'πη βρωμο-υπηρεσία.
Σου γίνονται προβιβασμοί προς χάριν, με συστάσεις,
και όχι, καθώς έπρεπε, με το δικαίωμά του
κατά σειράν ο δεύτερος ν' ακολουθή τον πρώτον.
Κρίνε και μόνος σου λοιπόν εάν αιτίαν έχω
τον Μαύρον να τον αγαπώ.

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Και πώς δεν τον αφίνεις;

ΙΑΓΟΣ
Ω! έννοια σου. Υπηρετώ, να κάμω τον σκοπόν μου.
Δεν ημπορεί τον κύριον να κάμη ο καθένας,
και ούτε κάθε κύριος δούλους πιστούς να έχη.
Θα ιδής πολλούς, που ταπεινοί και με λαιμόν σκυμμένον
δουλεύουν ημερόνυκτα, και το 'χουν προς τιμήν των
να ζουν 'σάν του κυρίου των τον γάιδαρον, που έχει
όσον δουλεύει άχυρον, κι' άμα γηράση: έξω!
Ξύλον που ήθελαν αυτοί οι τιμημένοι δούλοι!
Άλλους θα ιδής, καμόνονται τον αφοσιωμένον,
πλην την καρδιάν των την κρατούν διά τον εαυτόν των,
κ' ενώ εις τον αυθέντην των πουλούν ψευτολατρείαν,
παχαίνουν εις την ράχην του, κι' αφού καλοχορτάσουν
τον εαυτόν των προσκυνούν. Εκείνοι έχουν γνώσιν,
και απ' αυτούς είμαι κ' εγώ· διότι, κύριέ μου,
να είσαι βέβαιος, καθώς με βλέπεις και σε βλέπω,
πως Ιάγον δεν θα μ' έβλεπες, αν ήμουν ο Οθέλλος.
Εκείνον αν υπηρετώ, υπηρετώ εμένα.
Δεν με κρατούν κοντά 'ς αυτόν ή χρέος ή αγάπη,
πλην μόνον, σου τ' ορκίζομαι, οι μυστικοί σκοποί μου.
Αν ήναι με τους τρόπους μου και με το φέρσιμόν μου
να φανερόνω τα κρυφά που τρέφω 'ς την καρδιάν μου,
τότ' ας την βάλω την καρδιάν 'ς το χέρι μου επάνω
να την τσυμπούν οι κόρακες! Δεν είμ' εκείνος που 'μαι.

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Τύχην που έχει ο χειλάς να σου το καταφέρη!

ΙΑΓΟΣ
Εξύπνα τον πατέρα της. Κυνήγησε τον Μαύρον·
φαρμάκευσέ του την χαράν και διαλάλησέ τον!
Φωτιάν να πάρουν κύτταξε οι συγγενείς της νέας.
Αν και το κλίμα όπου ζη ήναι τερπνόν, με μυίγαις
βασάνιζε και κέντα τον! Αν κ' η χαρά του ήναι
χαρά, εσύ προσπάθησε να την ανακατώσης
μ' όσους χωρέσης πειρασμούς, να του την ξεθωρίσης!

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Να! του πατρός της είν' εδώ το σπίτι. Θα φωνάξω.

ΙΑΓΟΣ
Με παραζάλην φώναξε και με φωναίς τρομάρας,
καθώς οπόταν έξαφνα εις της νυκτός τα βάθη
φανή φωτιά εις γειτονιαίς πυκνοκατοικημέναις.

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Αι, κυρ Βραβάντιε, αι! αι! Βραβάντιε! Αυθέντα!

ΙΑΓΟΣ
Αι, ξύπνα, κυρ Βραβάντιε! Έχε καλά τον νουν σου
'ς το σπίτι, 'ς ταις σακκούλαις σου, 'ς την κόρην σου. Σε
[κλέπτουν!

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ (ανοίγων το παράθυρον).
Τι είν' αυτός ο τρομερός ο θόρυβος; τι τρέχει;

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ
Κανένας δεν σου έλειψε;

ΙΑΓΟΣ
Είναι κλεισταίς αι θύραις;

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ
Τι μ' ερωτάτε; διατί;

ΙΑΓΟΣ
Σε έκλεψαν, αυθέντα! 'πάγει η καρδιά σου!
Την 'μισήν ψυχήν σου σού την 'πήραν,
και τώρα, τώρα που λαλώ, ο μαύρος γερο-τράγος
την άσπρην προβατίναν σου την χαίρεται!